HTTP (İngilizcesi Hyper-Text Transfer Protocol, Türkçe Hiper Metin Transfer Protokolü) bir kaynaktan dağıtılan ve ortak kullanıma açık olan uygulama seviyesinde bir iletişim kuralıdır.
Http, 1990 yılından beri dünya çapında kullanılıyor. Http ilk olarak karşımıza 0,9 sürümü ile gelmişti. Bu ilk sürüm, İnternet üzerinden ham verinin taşınmasını amaçlayan basit bir iletişim kuralıydı.
Bu basit iletişim kuralı zaman içinde gelişerek ihtiyaçlarımızı karşılaması için yeniden dizayn edildi.
İlk sürümden sonra HTTP/1.0, taşınan verinin meta-bilgilerini ve istek/cevap sistematiğini düzenleyen yeniliklerle genişletildi. Yine de vekil (proxy) sunucuların, önbelleğin, kalıcı bağlantı ihtiyaçlarının ve sanal sunucuların etkilerini göz önünde bulundurmada yetersiz kalıyordu.
[kirmizi]Teknoloji gelişiyor ve bir süre sonra eski iletişim kuralları ihtiyaçları yerine getirmekte yetersiz kalabiliyor.[/kirmizi]
HTTP/1.1 olarak bilinen bu sürüm, iletişim kuralının güvenilir bir biçimde uygulanmasında ihtiyaç duyulan dizisel gereksinimleri içermekte ve 1.0 sürümüne sahip iletişim kuralından daha güvenli olarak görülmektedir.
Teknoloji beraberinde hızı da getiriyor ve İnternet hızları günümüz dünyasında önemli bir yere sahip oluyor. Hatta birçoğumuz 20, 50 ve 100 Mbit gibi hızlarla İnternet kullanmaya başladık.
Daha hızlı bir internet için tüm ihtiyacımız, hızlı bir donanım ve hızlı bir bağlantıdan ibaret değil. Halen daha kullandığımız, ancak teknolojinin gerisinde kalan eski İnternet protokolleri, web tarayıcınız ve sunucu arasındaki iletişimi yavaşlatabiliyor.
HTTP 1.1’den 2.0’a geçiş başlıyor!
HTTP protokolünün 1.1 sürümü, 1999’da ortaya çıkmıştı. 1.1 sürümünde bazı optimizasyonlar bulunsa da temel bir takım zafiyetleri de beraberinde getiriyordu. Bu nedenle HTTP 1.1, bant genişliğini tam olarak değerlendiremiyor; dahası geniş “overhead” üretimi nedeniyle gereksiz ek trafik oluşturmaktaydı.
HTTP 2.0’ın en önemli özelliği verileri şifreleyerek aktarması!
[sari]Eylül ayında NSA’nın (ABD Ulusal Güvenlik Ajansı) şifreli HTTPS trafiğini dinleyebildiği anlaşılmış, bu haber büyük yankı koparmıştı.[/sari]
Yaşananlar, HTTP 2.0’ın güvenliğini daha da ön plana çıkardı. Bu nedenle uzmanlar, HTTP 2.0’ın dinlememesi konusunda önemli yenilikler yapmayı planlıyorlar.
Google’ın Chrome tarayıcısı için geliştirdiği SPDY protokolü de İnternet’i hızlandırmak için geliştirilmişti. Http/2 protokolü ise SPDY protokolü üzerine kurularak çok daha hızlı ve güvenli bir şekilde sörf yapmamızı sağlayacak.
En başta Google Chrome kullanıcıları olmak üzere bu yeni teknolojiye adapte olan diğer tarayıcıların kullanıcıları da artık daha hızlı sörf imkanına kavuşacak. HTTP/2 aynı zamanda geriye doğru da uyumlu olduğu için, geçiş sürecinde de kesinti yaşanmadan kullanılmaya devam edecek.
Kısacası İnternet’te hem HTTP hem de HTTP/2 protokolünü birlikte kullanmaya başlıyoruz. Ardından da http2 ile İnternet hayatımıza devam edeceğiz.
http2.0 ile İnternet sayfası yükleme sürelerini yarı yarıya arttığını düşünmek yerine, sörf hızını artırmak konusunda ki önemli engellerin kaldırılması olarak görmek daha doğru olacaktır.
Elinize sağlık hocam. Sörf hızını artırmanın önündeki engel şifreleme mi ?
Yakın zamanlı tecrübeler gösteriyor ki şifreleme bir göz boyamadan ibaret.. “Sana bana şifreli, ya ona buna ?” diyesi geliyor insanın 🙂 🙂
şimdi böyle bir aklımda soru oluştu ; normal şartlarda sitelere http:// şeklinde giriyoruz peki http2 ile ile http2://’mi olacak ?
Kim bilir Internet Explorer’a yarayacak en çok 😛