Yıllar Şebnem Ferah’ıda eskitmiş… Şebnem Ferah hayranlarının merakla beklediği “Benim Adım Orman” isimli albüm sonunda geldi. Gelir gelmez kendimi bir mağazaya atarak Şebnem Ferah’ın yeni albümünü aldım. Simsiyah, Kıpkırmızı, sapsarı ve turuncu …
Her rengin farklı bir manası var O’nda…
Renkler açıldıkçada sanki o rock kızı bir anda duygu yüklü bir kız haline geliyor… Her halinin farklı manalar taşıdığını dinleyicileri çok daha iyi bilirler. Kimi sapsarı saçlarını, kimi turuncu halini kimileride sarı halinde kendinden bir parça bulsada ben simsiyah halini hep özledim…
Her zaman sitem ederdim “Yahu Şebnem ablam parçaların hep kadınca, kadınlar üzerine kurulu. Ya biz erkekler?” Aslında parçaları kadınlık üzerine kurulu değil. Parçaları kendini anlatıyor. Yaşadıklarını, duygularını, umutlarını hayata bakış açısını anlatıyor…
Her zaman defalarca dinlemekten usanmadığım 10larca kasetini, 10larca cdsini eskittiğim Şebnem Ferah şimdilerde bambaşka bir kimliğe büründü. Bu sefer bir gitar yürüyüşü yok, dikkati çeken bir elektro solosu da yok. Bu sefer sakin, hüzünlü yinede gülümseyen bir halini dinledim parçalarında…
Şimdi o “Kadın” albümündeki yada bir “Can kırıklarım” parçasındaki haykırışı yok. Sanırım en çok haykırdığı dünyaya meydan okuduğu o müthiş sesine hastayım, ben kendimi onun haykırışlarında buldum belki. O haykırışında o gitar sololarında kendimi onun dünyasına bulurken yine o haykırışını aradım…
Bu albümde haykırmıyor, meydan okumuyor…
Dünyaya bambaşka bir pencereden bakıyor. Bu albümünüde elbetteki çok sevdim, severekte dinliyorum hatta diğer albümler kadar binlerce defa bu parçalarıda dinleyeceğim. Ama “İstiklal Caddesi Kadar” bende de yer eden tarafı belkide haykırışıydı ?
Yıllar O’nuda eskitmiş…
Sözlerinden belli kendisi ap açık söylüyor. “Düşünüyorum ne kadar yer etmiş olabilir” Belkide artık dünyaya haykırmaktan vazgeçti? Belkide dünya ile savaşında çok yıprandı, tüm aşkları, sevdikleri belkide onu yıprattı?
Umarım bu yazımı okur yada birileri O’na iletir…
Sen hala burdasın, ayaktasın, bizlerde seninle birlikteyiz. Seninle haykırıyoruz, sen o müthiş sesinle yine meydan oku bizler seni yalnız bırakmayacağız..
Şimdilerde O’nun adı “Orman”
Yıllar senide yıpratmış, yıllar senide eskitmiş… Bu albümde Şebnem Ferah’ın adı “Orman” ve yinede en güzel şarkısını henüz yazmadı. “En güzel şarkısını” yazana dek yanındayız…
Teşhis mükemmel. Ben de şarkılarındaki haykırışına, isyanına hayranım :)) Bakalım Benim Adım Orman nasılmış. Merak ettim 🙂
bende albümü aldım(!) merhaba şarkısını pek bi beğendim. istiklal caddesi kadar da ayrı bir güzel.
koyu bir şebnem ferah hayranı olmamama rağmen senin gibi düşünen bir kaç tane arkadaşım var abi. sevilesi bir sanatçı 🙂 (edit)