Geçenlerde bir arkadaşım beni iş yerine davet etmişti. Cumartesi günü fırsat bu fırsat diyerek ziyaretine gittim. Asansöre binip plazanın 7. Katına çıktım. İçeri girdim ve sekreter hanıma arkadaşımı sordum. Biraz beklememi istedi. Beklerken şöyle bir etrafı izlemeye koyulmuştum. Tam karşımdaki kapıdan sürekli birileri çıkıyor birileri içeri giriyordu. Kapı sürekli kapatılmadığı için olsa gerek üzerine küçük bir not düşmüşlerdi.
“Lütfen kapıyı kapatınız”
Haklıydılar, içeride klima çalışıyor, dışarıdaki insanların gürültülerinden rahatsız oluyorlar hatta kapı açık kaldığı için çat diye kapanıp dikkatlerinin dağılmasına sebep oluyor… diye düşünmeye başlamıştım. Birçok sebebi olabilirdi. Sonra yan taraftaki ofisin kapısına baktım. Orada da benzer bir yazı asılıydı.
“Kapıyı kapattığınız için teşekkür ederiz.”
Bu kapı meselesini şirketteki çalışanlar epeyce ciddiye almış olsa gerek ki şirketin hol kapısı da dahil tüm kapıların üstüne not düşülmüştü…
“Kapıyı kapalı tutunuz”
“Lütfen kapıyı kapatınız”
“İçeriye girerken kapıyı kapatınız”
“Kapıyı kapattığınız için teşekkür ederiz.”
Vs…
Bir anda bu duruma uyuz olmuştum. Bütün kapılar ardı ardına kapatılmış üzerlerine de kocaman yazılarla not düşülmüştü. Arkadaşım o sırada geldi beni odasına doğru götürdü. Çalıştığı departmanda aynı odayı diğer departmanlarda olduğu gibi 4-5 kişi paylaşmaktaydılar. Arkadaşımın odasına geldiğimde kapıdaki notu görünce yüzümde hafif bir gülümseme belirdi ve mutlu bir hisse kapıldım.
Kapıda ne mi yazıyordu?
“Bizim kapımız herkese açık”
Bütün kapılar suratınıza bir sert bir tokat gibi üzerlerindeki notlarla örtülürken bu arkadaşların departmanındaki kapı insana gerçektende huzur veriyordu. O kapıdaki notu görüp de gülümsememek, mutlu olmamak, keyiflenmemek, departmanda çalışan arkadaşları tebrik etmemek imkansızdı…
Kapıdan içeri girer girmez selam verdikten sonra ilk olarak içerideki arkadaşlara dönüp…
“Kapıdaki notu kim yazdıysa tebrik ederim. Müthiş bir zeka. Farklı bir bakış açısı ve tebrik edilesi bir düşünce” Diye haykırmak istedim. Haykırmakta gerek. Bu tip müthiş düşünceleri, farklı ama insana huzur veren özelliklede çalışma ortamında insanı kendine getiren arkadaşların olması…
Farklı bir bakış açısı farklı bir kapı…
Yazıyı okurken ”sihirli bölüme” geldiğimde yüzümdeki gülümsemeyi göremesemde içimi bir değişik mutluluk kapladı. Gerçekten güzel düşünce.
Zeki insanların yaşamları da farklı. Espri, sempati vb gibi birçok şeye sahip olabbilir zeki insan. Soğuk savaş sonrası dünyada hızla yayılan beyaz yaka mavi yaka savaşları içerisinde güzel bir durum olmuş 🙂
🙂 aynı gülümseme bende de oldu galiba
mükemmel bir yazı teşekkürler.
Ya benin şöyle kapı acik kaliyor yarisi benim sinirlerim bozuluyor sanki o kapi kapali olmazsa bir sey gelecek gibi tik olmus bende sanirim simdi kapi yarisi acik kendimi zor tutuyorum o kapiyi kapatmamak icin bana biraz yardimci olabilirmisiniz belki bir psikolojik hastaligim vardir